Blog o codziennym życiu rodziny, która nie może usiedzieć na miejscu. Podróże, inspiracje, porady. To wszystko tu znajdziesz.
Inspiracją do napisania tego wpisu jest samo życie. Mamy w sobie coś takiego, złego „duszka”, który lubi umniejszać wszystkiemu, co zrobiliśmy. W naturze ludzkiej jest trochę samodestrukcji. Ale nie o tanią psychoanalizę tu chodzi, a o zrozumienie tego, co gra nam w duszy.
Myślicie czasem, że to będzie taki w sumie zwykły dzień? Kolejna wycieczka z dzieckiem, z pewnością fajna, ale tylko tyle… Życie potrafi zaskakiwać! Podchody do tego miejsca robiłam już ze dwa lata.
Ten temat jest trochę powiązany z pierwszym poruszonym w tym cyklu. Dzieci potrafią (i lubią) nie tylko mówić, co myślą, ale i działać bez zahamowań. To też kwestia, która w nas, starych, jest wypleniana społecznie, a nie do końca jest to dobre.
Są takie miejsca, bardzo blisko domu, o których nie ma się pojęcia. Albo przejeżdża się wielokrotnie obok, nawet tam nie zaglądając. Ja jestem tu idealnym przykładem – w okolicach Łęczycy bywam zawodowo wyjątkowo często i do tej pory albo nie było czasu, albo jakoś się „nie składało”, żeby poznać je lepiej. W końcu powiedziałam sobie…
Puzzlami dla dzieci Młody interesował się od dawna. Pierwsze 2–5-elementowe zestawy dostał w okolicy roczku. Najpierw trzeba mu było pomagać, aż przyszedł dzień, kiedy wyjął je z pudełka i ułożył sam! Wtedy stało się jasne, że są już dla niego za łatwe. Obecnie ma 4 lata i radzi sobie doskonale z takimi po 30 elementów, z dużą ilością szczegółów – i ciągle mu mało tych, które ma w domu.