Ten tekst “chodzi” za mną już od jakiegoś czasu. Zastanawiałam się natomiast, w jaki sposób się do niego zabrać. W końcu mój syn pewnie kiedyś go przeczyta, a nie chcę, żeby pomyślał, że mama miała go dość. Choć czasem jestem tego bliska 😉
Wchodzisz do kolektury, już chcesz wysyłać zakład, a tu stoi może 10. letnie dziecko i skreśla numerki dla mamy, która dała dychę na grę. Bierze jeden zakład i jeszcze kupuje sobie zdrapkę, którą nim opuści lokal szybko zdrapuje pięciogroszówką. Nie spotkaliście się z podobną sytuacją? Nie wierzę.
Kilkanaście dni temu w tekście „Pierwszy pies w życiu dziecka? Czy pierwsze dziecko w życiu psa?” pisaliśmy, że u nas nie było wyboru. Nasza psina jest z nami już wiele lat, i tak pozostanie. Ale jak słusznie zauważył Małżonek Szanowny, Odi ma „na mieście” opinię agresora i szczekacza.
