Kiedy dziecko powinno zacząć uczyć się języków obcych?

Zauważyliśmy podczas naszych tegorocznych wakacji #kopaninaONtour, że nasz synek bardzo szybko łapie nowe angielskie słówka. Byliśmy za granicą, porozumiewaliśmy się zatem głównie po angielsku. Choć w Czechach czasem łatwiej było po polsku 😉 Naturalne dla niego było więc osłuchanie się z językiem. W pewnym momencie sam z siebie zaczął mówić pierwsze angielskie zwroty. “Goodbye”, “thank you”, “hello” stały się normalne i na pewien czas płynnie zamieniły polskie zwroty. Pisaliśmy już o tym trochę na Facebooku:

Tuż po powrocie z naszych wakacji dotarły do nas pierwsze dwie książki po angielsku i zaczęła się zabawa językowa. Na przemian czytamy po polsku i właśnie angielsku, tłumaczymy słowa i zwroty. W przedszkolu, do którego Młody chodzi, językiem którego uczą się się dzieci jest niemiecki.

Kiedy więc dzieciaki powinny zacząć obcować z językiem innym niż ojczysty? Najlepiej jak najszybciej. Oczywiście w formie zabawy, czytania książek czy nawet bajek. Łatwiej mają rodzice dwujęzyczni, wtedy w naturalny sposób domu mówi się w kilku językach. W większości przypadków jest jednak inaczej i musimy się w tej kwestii dodatkowo wspomagać. Nie czujemy się jednak ekspertami w tej dziedzinie, w związku z tym o kilka rzeczy postanowiliśmy zapytać właśnie eksperta, panią Anetę Dargiel-Ledwożyw. Osobę od wielu lat zajmującą się nauczaniem dzieci języków obcych.

Udostępnij

Jakie jest Pani doświadczenie językowe?

Moja przygoda z językiem angielskim rozpoczęła się ponad 15 lat temu. Od tamtej pory prowadzę swoją szkołę języka angielskiego w Olsztynie. Przez ten cały okres miałam okazję bacznie przyglądać się zmieniającej się rzeczywistości i potrzebom językowym Polaków. Kiedy w 2010 roku na świecie pojawiła się moja pierwsza córka, coraz bliższe stało mi się nauczania dzieci. Od 7 lat to właśnie one stanowią głównych odbiorców naszych kursów. I muszę przyznać, że jako językowcy stoimy przed ogromnym wyzwaniem.

Potrzeby dzieci i sposób uczenia się sprzed kilku lat zmieniły się o 180 stopni. Nauczyciele, jeśli chcą docierać do dzieci w sposób świadomy, zainteresować je nauką angielskiego i sprawić by chętnie uczyły się angielskiego powinni wykazać się nie tylko ogromną wiedzą językową, ale przede wszystkim chęcią poznania nowej generacji uczniów, sposobów ich motywowania, nowej komunikacji i rozbudzania ich ciekawości na język angielski. To niezwykle ważne w kontekście szybko następujących zmian na polu edukacyjnym. Dzisiaj nie wystarczy być nauczycielem, który zna się na swoim fachu. Edukacja to niezwykle szybko rozwijająca się gałąź naszego życia. By mieć kontakt z dziećmi potrzebne jest zrozumienie dzieci i umiejętność ich mądrego motywowania. 

Skąd pomysł na pracę z książkami językowymi dla dzieci?

Jako nauczyciel mam stały kontakt z rodzicami. Kiedy rozpoczęłam prace z młodszymi uczniami, ich rodzice zwracali się do mnie z prośba o plecenie pozycji książkowych by dodatkowo pracować z nimi w domu. To był pierwszy impuls, kiedy to zaczęłam rozglądać się w poszukiwaniu książek anglojęzycznych, które nie byłyby podręcznikami. Szukałam takich książek, które mogłyby pomóc rodzicom w pracy językowej w domu.

Po kilku miesiącach poznawania rynku, w końcu znalazłam to czego szukałam. Okazało się to być strzałem w dziesiątkę. Na lokalnym rynku trudno było znaleźć interesująca anglojęzyczną literaturę, która spełniałaby moje oczekiwania i którą z czystym sumieniem poleciłabym rodzicom. Niemalże wszystkie książki „testowałam” na swoich dzieciach, które z entuzjazmem przyjmują nowe tytuły. Wspólnie czytamy, sprawdzamy jakie gry i zabawy można dodatkowo zastosować, podczas wspólnej zabawy.

Kiedy dzieci powinny zacząć uczyć się języków?

Często rodzice zadają mi to pytanie, a ja za każdym razem odpowiadam, że im wcześniej tym lepiej. Jestem ogromną wielbicielką wczesnego rozpoczynania nauki języków. Nie od dziś wiadomo, że najwięcej uczymy się do drugiego roku życia. Świadomi rodzice wykorzystują ten fakt i wprowadzają drugi język już od urodzenia. Proszę mi uwierzyć, że to bardzo procentuje w przyszłości.

Dzieci, które rozpoczynają swoją przygodę z językiem od najmłodszych lat, nie tylko wzmacniają swój potencjał językowy, ale też łatwiej się uczą języka w późniejszych okresach, nie mają najmniejszych problemów z właściwym akcentowaniem, o swobodzie językowej nie wspominając. W dzisiejszym świecie “dostępności” wielu materiałów, nie tylko stricte przeznaczonych do nauki języka, rodzice mają znacznie ułatwione zadanie. Jest YouTube, anglojęzyczna literatura, audiobooki i wiele innych narzędzi w rękach dorosłych. Pytanie tylko, jak chcemy je spożytkować. Jestem przeciwniczką sadzania dziecka przed ekranami od najmłodszych lat, ale puszczanie angielskich piosenek czy słuchanie audiobooków, to absolutne „must do” każdego rodzica.

W jaki sposób powinno się to odbywać?

Z młodszymi dziećmi trudno mówić o typowej nauce. Zabawa, jeszcze raz zabawa. Kiedy bawimy się po angielsku, czytamy angielskie książki, powtarzamy słówka podczas gier – wówczas w znacznym stopniu przyczyniamy się do rozwoju językowego naszych dzieci. Rodzice, którzy sami nie czują się z drugim językiem za pan brat, mogą korzystać z audiobooków i wspólnie bawić się z dziećmi w zapamiętywanie. Ja w ten sposób uczę się moją córką hiszpańskiego. Korzystając z głosowego słowniczka robimy sobie nawzajem wyzwania na poznanie coraz to większej ilości słów. Z młodszymi dziećmi wystarczy, że będziemy powtarzać najprostsze wyrazy konsekwentnie i codziennie, a na efekty nie będziemy długo czekać.

Jak rodzic może pomóc dziecku w nauce?

Przede wszystkim musi chcieć poświęcić zabawie z dzieckiem kilka minut dziennie. Zapisanie dziecka na zajęcia językowe nie załatwia sprawy. Wspólnie czytanie, które stanie się naszą językową rutyną odgrywa również ważną rolę. Zdaje sobie sprawę, że we współczesnym świecie jest to dla rodzica często nie lada wyzwanie. Ale kiedy uświadomimy sobie, że to naprawdę ważne i że możemy pomóc dziecku nie tylko językowo, ale też budujemy z nim w ten sposób głęboką relację i zacieśniamy więzi, to wszystko inne traci na znaczeniu. 

Ja teraz jestem wdzięczna moim rodzicom i dziadkom, że za czasów szkolnych motywowali mnie do nauki angielskiego. Nie mam problemów z porozumieniem się w tym języku. Nigdy za to nie poczułam „mięty” do niemieckiego. Była to moja szkolna zmora, może za mało się angażowałam w naukę? Nie wiem. Jako dorosła osoba myślę nad włoskim lub hiszpańskim. Wiem jednak jedno, im człowiek młodszy, tym nauka języków przychodzi łatwiej. Zaczynajcie przygodę językową swoich dzieci jak najwcześniej!

Udostępnij

Jeżeli chcecie dowiedzieć się czegoś więcej o interesujących książkach dla dzieci po angielsku to warto zajrzeć TUTAJ